Przejdź do głównej zawartości

Stosik? Na stosikach to czarownice palili.


W polskim Internecie płoną stosy. A właściwie stosiki. I płoną na nich książki. Dziesiątki książek, którymi blogerzy, autorzy zdjęć i artykułów chwalą się i których nigdy w rzeczywistości nie przeczytają. Bo jak w ciągu miesiąca przeczytać 30 książek?


30 książek na stosie

Trafiłem ostatnio na "stosikowy" artykuł. Jest takich bardzo dużo w polskim Internecie, ale ten konkretny mnie rozwalił. Dziewczyna chwaliła się kilkoma stosikami nowych nabytków. Policzyłem po zdjęciach i okazało się, że książek jest 30. Jak to przeczytać? Może to zapas na pół roku? Przeglądam dalej bloga, a tam miesiąc wcześniej stosik z 23 książkami. W większości "zdobycze recenzenckie".

Artykuł nic nie wnosi

Dobra, może te "stosikowe panie" kochają książki? Jak kochają to może napiszą o swoich zdobyczach coś ciekawego co zapali czytelników do prezentowanych tytułów? Ale tu nie ma niespodzianki. Pod stosikami albo same tytuły, albo pierdołowate kopie z materiałów marketingowych od wydawnictw. Żenada.

Zbiór bezsensownych komentarzy pod artykułem

Najbardziej zaskoczył mnie jednak odzew czytelników bloga pod tym artykułem. Komentarzy było 40!!! Ale z ich treści widać, że to kącik wzajemnej adoracji. Brak rzeczowej dyskusji tylko "Zazdroszcze", "Przeczytam", "Nie przeczytam", "To samo stoi na moim stosiku". Tak. Takie blogerki książkowe są czytane tylko przez inne blogerki książkowe. Trzeba przecież skądś skopiować recenzję, bo bez recenzji nie będzie "współpracy", a bez współpracy nie będzie zdobyczy, a bez zdobyczy nie będzie stosików. A bez stosików nie będzie niczego.

Dla poklasku, a nawet dla kasy

No dobra jest nakręcony biznes. Są dziesiątki nowych książek miesięcznie. Niektóre będą przeczytane, niektóre a może większość będzie zrecenzowane na podstawie innych recenzji. Najważniejsze, że można robić stosik i czekać na peany pochwalne od kącika wzajemnej adoracji. Niektórym to wystarcza. A niektórym nie i w ten sposób "drwa ze stosika" trafiają na Allegro.

Brzydkie to i przeciętne

Zaskakujące w stosikach jest to, że są one strasznie brzydkie i przeciętne. Grzbiety okładek to mogę pooglądać sobie w sklepie. Jaką wartość twórczą wnoszą takie zdjęcia? Jakich wrażeń estetycznych dostarczają? Bo innych pozytywów w "artykułach stosikowych" nie da się doszukać.


Komentarze

  1. Miałam i ja kiedyś takie stosiki. Może nie było ich dużo i często, ale... W samą porę się opamiętałam. ;) Do tej pory nie wiem po co one były, chyba by zwrócić uwagę czytelników i nabić sobie statystyki. Nie da się ukryć, że w pewnym momencie one w dużej mierze liczą się dla prowadzącego bloga. Ufff, zrezygnowałam z tego (z stosików i nabijania statystyk, nie z bloga). Człowiek głupi był ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mi to nie przeszkadza chociaż sama nie preferuje;P Może lepiej by było zakładać fanpage lub instagram i tam wrzucać zdjęcia. 23 książki w ciągu miesiąca? To na pewno nie jest wykonalne, połowa z tego to i tak dużo bo nikt nie siedzi i nie czyta tylko. Zresztą napisanie recenzji też zajmuje trochę czasu. Co do współpracy to ja nie mam nic przeciwko o ile ktoś realizuje sumiennie zadanie jakie wydawnictwo im daje, czyli właśnie pisze samodzielnie recenzje.
    Pozdrawiam,

    pokolenie-zaczytanych.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Czuję się wywołana do tablicy. :D
    Nigdy nie ukrywałam, że zdjęcia książek są moją blogową "zapchajdziurą". Podobnie jak książkowe zapowiedzi, czy miesięczne podsumowania. Tak, pełnią też rolę "statystykowtwórczą" i tego też nie ukrywam, choć tak prawdę mówiąc, wcale nie mają więcej wyświetleń niż recenzje.

    Co do liczby komentarzy - na to nie mam akurat żadnego wpływu. I możesz mi wierzyć, że akurat one mnie cholernie bolą (co najmocniej odczuwa mój mąż, który musi co jakiś czas wysłuchiwać tego, że notka, której zrobienie zajmuje pół godziny przyciąga tylu komentujących, a teksty czy relacje tworzone wiele godzin są mniej komentowane). Dlaczego więc nie zrezygnuję z takich postów? Bo nie widzę powodu, dla którego miałabym rezygnować z czegoś, co przyciąga ludzi. Nie piszę wyłącznie dla siebie (jak to niektórzy lubią podkreślać), bo gdyby tak było - nie prowadziłabym ogólnodostępnego bloga.

    W zestawie liczącym 23 książki są 4 egzemplarze recenzenckie, to tak dla sprostowania, bo 4 to raczej nie większość. ;)

    Bez recenzji nie będzie współpracy, bez współpracy będą zdobycze (tyle, że pożyczone, kupione lub wygrane), a zatem będą i stosiki, a blog też będzie. Nie wiem skąd wyobrażenie, że brak współpracy recenzenckich zabije blogi, a bloger nie będzie miał co czytać. Miesięcznie czytam ok 10-11 książek. Zanim założyłam bloga czytałam dwa razy tyle - większość książek miałam z biblioteki. Zresztą stamtąd pochodziły też książki (większość, czyli więcej niż 4 na 23) na początku mojej przygody z blogowaniem. I blog żył, i ja miałam coś czytać. Współprace przychodzą naturalnie. Strona jest coraz bardziej popularna (pewnie wyłącznie dzięki stosikom, a nie pozostałym tekstom :P), zgłaszają się chętni do współpracy. Jeśli ktoś oferuje egzemplarz recenzencki książki, którą bardzo chcę przeczytać, to mam zrezygnować z tego w imię idei i pójść do księgarni? Pogadałabym więcej na ten temat, ale chyba zbaczam z tematu stosików. ;)

    Kończąc temat: nie wszystko musi mieć wartość twórczą. Świat składa się z rzeczy ważnych, poważnych i pierdół. Stosiki należą do tej ostatniej kategorii. Wystarczy mieć tego świadomość i nie unosić się niepotrzebne. :)

    A teraz idę napisać notkę o książce Murakamiego. I, uwaga, uwaga, nie jest to egzemplarz od wydawnictwa! ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cześć.

      Nigdzie nie jest powiedziane, że chodzi o twoją stronę. I nikt nikogo nie wywołuje do tablicy :) To nie szkoła.

      Akurat o Twoim blogu Domi (moja żona) wyraża się bardzo pozytywnie choć stosiki masz... palisz.

      Usuń
  4. A kto powiedział, że te 30 książek trzeba przeczytać w ciągu jednego miesiąca? Przed ludźmi całe życie.

    Ja osobiście wystawiłam może 4 takie wpisy, przez 3 lata. Jakoś mi się nie chce w to bawić, ale...

    Lubię oglądać stosy u innych, wiedzieć co interesuje innych blogerów. Lubię także wpisy o premierach miesiąca, gdyż ja nie mam czasu ich sprawdzać na stronach wydawnictw.

    Nie podoba mi się twoja krytyka. Nie rozpoczynaj kolejnej "afery" bo to nie ma sensu :(

    Popieram wypowiedz - Ann RK


    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie musi się podobać. Wyraziłem swoje zdanie i go nie będę zmieniał bo ktoś mnie straszy "aferami".

      Usuń
  5. Jakoś niespecjalnie rozumiem tę czepliwość stosikową. Mam zdecydowanie sceptyczne podejście do 30 książek przeczytanych w ciągu miesiąca, ale jeśli się to komuś aż tak nie podoba, to niech zrezygnuje z odwiedzania danego bloga. Wolnoć Tomku w swoim domku.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie mieszajmy wątków. Co innego stosiki co innego czytanie 30 książek. Stosiki są bez sensu i nic nie wnoszą, a 30 książek... jak ktoś daje rade to niech czyta. Ale nie znam ludzi, którzy czytaliby w takim tempie i nie doznali zmęczenia materiału. No chyba, że ktoś czyta komiksy lub ulotki z pobliskiego baru :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

W 1999 roku UNESCO ustanowiło Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, przypadający na 21 lutego. Miało to na celu upamiętnienie wydarzeń, które rozegrały się w 1952 roku w Bangladeszu. Wtedy właśnie zginęło pięciu studentów, biorących udział w demonstracji, w której domagano się uznania języka bengalskiego językiem urzędowym. W związku z dzisiejszym świętem ruszyła nowa kampania "Język polski jest Ą-Ę" , której celem jest podkreślenie konieczności stosowania polskich znaków. Na stronie kampanii widnieje wielki baner:   "67% Polaków nie używa znaków diakrytycznych przy pisaniu SMS-ów"  I tu muszę przyznać, że zaliczam się do tych 67%. A właściwie zaliczałam się do niedawna. Powód? Mój telefon nie posiadał polskich znaków. Od kiedy używam Galaxy Note II, piszę odręcznie rysikiem i problem zniknął. Ale jest jeszcze jeden argument, przemawiający za niestosowaniem znaków diakrytycznych w sms-ach: wiele telefonów wciąż z jednego smsa z polskimi znakami robi

"Księga Azraela" Amber V. Nicole

Wrzuciłam "Księgę Azraela" na półkę w Legimi i kilka razy ją omijałam, bo nie chciałam zaczynać roku od książki mającej niemal 750 stron. Ale gdy pewnego dnia zaczęłam jej słuchać, nie mogłam się oderwać. Przełączałam się z audiobooka na ebook, nie mogąc się doczekać CO BĘDZIE DALEJ? A działo się, oj działo... Tysiąc lat temu Dianna, tuląc w ramionach umierającą siostrę, błagała o jej ocalenie każdego, kto chciał wysłuchać. Nie spodziewała się jednak, że odda swoje życie prawdziwemu potworowi. Od wieków wykonuje rozkazy Kadena, by jej siostra mogła wieść w miarę spokojne i szczęśliwe życie. Aż pewnego dnia pojawia się on, król bogów, od wieków uważany jedynie za legendę. Samkiel, który obecnie przyjął imię Liam, nie spocznie, póki nie pokona swych wrogów. A tak się składa, że Dianna jest jednym z nich. Jednak niespodziewane wydarzenie sprawia, że ta dwójka musi zacząć razem pracować, aby ocalić świat i wszystkie wymiary. Najwięksi wrogowie, nienawidzący się z całego serca. Có

Ile się zarabia na recenzjach książek?

Zastanawiałeś się kiedyś ile zarabiasz recenzując książki na swoim blogu? Czy wiesz ile warty jest Twój czas? Nie?  To sprawdźmy.