CZEKAŁEM NA TĘ KSIĄŻKĘ TAK DŁUGO, ŻE O CAŁY MIESIĄC PRZEGAPIŁEM JEJ PREMIERĘ. I TERAZ ZASTANAWIAM SIĘ CZY NIE POWINIENEM JEJ PRZEGAPIĆ JESZCZE TROCHĘ.
Inny świat
Świat luksynu, krzesicieli i światła oczarował mnie. W dwóch pierwszych częściach cyklu o Powierniku Światła. To co zaprezentował Weeks było totalnie świeże, unikalne, pełne niespotykanej magii i tajemnic. Ale to były dwie pierwsze części.
Wolno, wolno, wolno
W przypadku "Okaleczonego oka" akcja okropnie się wlekła. Autor natworzył masę opisów, które wg mnie nic nie wnoszą. Książka spokojnie mogłaby być o 300-400 stron krótsza nie tracąc nic ze swojej treści. A czytelnik zyskałby dynamikę akcji.
Cegła w miękkiej okładce
To co razi to grubość książki. Na sklepowej półce wyglądała imponująco. I od razu pożałowałem, że nie ma ebooka. Niemal 1000 stron i tandetna miękka okładka. Żeby chociaż były skrzydełka... Ale nie po jednym czytaniu ma być do wywalenia.Warte zaznaczenia jest to, że oryginał jest w twardej oprawie.
Tłumacz i korektor do tablicy!
Z natury nie zwracam uwagi na drobne literówki jeżeli nie wybijają mnie one z rytmu czytania. Niestety w "Okaleczonym oku" wielokrotnie musiałem wracać do przeczytanych przed chwilą fragmentów bo zdania totalnie się nie kleiły. Nie tylko było sporo literówek, ale też zdań które wyglądały jakby wypluł je automat, a nie profesjonalny tłumacz książek. Słabo się czyta o mężczyźnie jako o "niej" (nie, nie jest to książka o transwestytach).
Górki i dołki
Cykl "Powiernika Światła" ewidentnie jest fenomenem. Jednak samo "Okaleczone oko" nazwałbym dołkiem w twórczości Weeksa. Pozostaje czekać na kolejne części. Liczę, że zaliczą górkę i szczęśliwie doprowadzą do zakończenia cyklu. No to czekamy kolejne 2 latka...
Komentarze
Prześlij komentarz